Een vertelvoorstelling i.s.m. de Publiekswerking van Atlas in het kader van “Vijftig jaar migratie” in 2014. Een nieuwe, een belegen en een oude Belg nemen de toeschouwers in vogelvlucht mee langsheen de geschiedenis van de menselijke migratie.
Un spectacle de conte en collaboration avec Atlas dans le cadre du projet “Cinquantenaire de la migration” en 2014. Un nouveau belge, un belge affiné et un ancien belge emmènent les spectateurs en vol d’oiseau à travers l’histoire de la migration de l’homme.
Scène 1 = intro:
Een duivenmelker krijgt twee trekvogels op verrassingsbezoek.
Deux oiseaux migrateurs en visite surprise chez leur ami le colombophile.
Het verhaal van de olifant en de tijd: een olifant wordt baobab.
L’histoire de l’éléphant et le temps: un éléphant devient baobab.
Scène 2:
In Abidjan vertellen we elkaar verhalen over het ontstaan van de wereld en de mens in de wereld:
A Abidjan nous nous racontons des histoires de l’origine du monde et de l’homme:
de wetenschappelijke versie, de versie van de grote wereldgodsdiensten, en de versie van de Snohomish “We duwen de hemel de lucht in”.
la version scientifique, la version des grandes religions du monde, et la version des Snohomish “Poussons le ciel en haut”.
Scène 3:
In Gorée kijken we door de poort …
A Gorée nous passons devant la porte ..
… waarlangs zoveel Afrikanen hun continent verlieten om als slaaf verscheept te worden.
… par laquelle tant d’Africains ont quitté leur continent pour être embarqués comme esclaves.
Scène 4:
In Oujda rusten we uit en vertellen elkaar onze persoonlijke migratieverhalen.
A Oujda nous nous reposons et nous nous racontons les histoires de notre migration personnelle.
Scène 5:
In Cordoba schrikken we van het kerkhof dat de Middellandse Zee vandaag geworden is, …
A Cordoue nous sommes effrayés par la cimetière qu’est devenue la Méditerrannée aujourd’hui, …
… en we bewonderen de sporen van de Arabische cultuur en de Islam in Spanje.
… et nous admirons les traces de la culture Arabe et de l’Islam en Espagne.
Scène 6:
In Brussel luisteren we naar de officiële tekst van het samenwerkingsakkoord tussen de Belgische en Marokkaanse regering uit 1964, …
A Bruxelles nous écoutons le discours officiel de l’accord entre les gouvernements de la Belgique et du Maroc en 1964, …
… maar merken we ook dat de Belgische bevolking zich niet altijd even gastvrij heeft opgesteld voor de Magrebijnse en Turkse gastarbeiders.
… mais nous nous réalisons aussi que le peuple Belge n’a pas toujours été très accueillant envers les ouvriers Maghrébins et Turcs.
Scène 7:
In Antwerpen leren we dat er in deze grote havenstad mensen uit 178 verschillende landen van herkomst samenwonen, we zijn fier dat we daar deel van uitmaken …
A Anvers nous apprenons que dans cette grande ville portuaire des gens de 178 pays d’origine différents vivent ensemble. Nous sommes fiers d’en faire partie …
… en we zingen een loflied ter ere van de diversiteit en de solidariteit tussen mensen.
… et nous chantons une chanson en honneur de la diversité et de la solidarité entre les gens.
Scène 8 = outro:
We sluiten af met een citaat van de Argentijnse dichter Jorge Luis Borges:
“Een mens stelt zich ten doel de wereld in kaart te brengen. In de loop van de jaren bevolkt hij een ruimte met beelden van provincies, van koninkrijken, van bergen, van baaien, van schepen, van eilanden, van vissen, van kamers, van werktuigen, van sterren, van paarden en van personen. Kort voor hij sterft, ontdekt hij dat zich in dat geduldige lijnenlabyrint het beeld van zijn eigen gelaat aftekent”.
On finit avec un texte du poète Argentin Jorge Luis Borges : “Un hombre se propone la tarea de dibujar el mundo. A lo largo de los años puebla un espacio con imágenes de provincias, de reinos, de montañas, de bahías, de naves, de islas, de peces, de habitaciones, de instrumentos, de astros, de caballos y de personas. Poco antes de morir, descubre que ese paciente laberinto de líneas traza la imagen de su cara.”
… en met het lied “Ik wil deze nacht in de straten verdwalen” van de Antwerpse zanger Wannes Van de Velde.
… et avec la chanson “Dans cette nuit j’ai envie de me perdre” du chanteur Anversois Wannes Van de Velde.
De Verhalenwerf interculturele vzw 